In oktober 2017 werd door het kabinet Rutte-III een regeerakkoord bereikt. Onderdeel van dit regeerakkoord was een pakket aan wijzigingen op het gebied van het arbeidsrecht. De wijzigingen moeten het werkgeverschap aantrekkelijker en werken lonend maken. In het conceptwetsvoorstel ‘Wet arbeidsmarkt in balans’ is dit pakket aan maatregelen verder uitgewerkt. Schept dit wetsvoorstel inderdaad vertrouwen in de toekomst, zoals de titel van het regeerakkoord aankondigde?
Het concept wetsvoorstel is op 9 april 2018 gepresenteerd door minister Koolmees van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het wetsvoorstel wordt door velen gezien als een ‘reparatie’ van de WWZ. De doelstelling van zijn voorganger Asscher bij de invoering van de WWZ was om het ontslagrecht eerlijker, sneller en goedkoper te maken. Ook moest de rechtspositie van flexwerkers versterkt worden en moest de WW-uitkering meer gericht zijn op sneller aan het werk komen. Kort samengevat moest flexibele arbeid minder flexibel worden en vaste arbeid moest minder vast worden. Uit tussentijdse evaluaties van de WWZ kwam naar voren dat deze doelstellingen onvoldoende bereikt werden
door de WWZ. De reden hiervoor was dat werkgevers eerder overstapten naar allerlei vormen van flexibele arbeidsrelaties. De Wet arbeidsmarkt in balans beoogt om de doelstellingen van de WWZ alsnog te bereiken.